Rozdział 1

                                           Rozdział 1

~Narrator~

Violetta siedziała w samolocie i patrzyła za okno. Właśnie wraz z tatą wracała do Buenos Aires z wakacji w Brazylii .Cieszyła się z powrotu do Studio i spotkania z przyjaciółmi. Jednak najbardziej nie mogła się doczekać spotkania z Leonem. Co prawda rozstali się przed zakończeniem roku, ale chłopak obiecał jej, że zaraz po wakacjach porozmawiają i może do siebie wrócą. Gdy Violetta była już w domu przywitała się z Olgą i Ramallo i natychmiast pobiegła do swojego pokoju. Napisała SMS-a do Leona:

_Hej. Jestem już w B.A. Możemy się spotkać?

                                                      Viola ;*_

_Ok. Za pół godziny w parku

\                                L._

Violetta przebrała się, zrobiła delikatny makijaż, a włosy spięła w kucyka.

W parku była dziesięć minut przed czasem. Siedziała na ławce i myślała o Leonie. Nagle usłyszała znajomy głos. Wstała, podbiegła do Leona i rzuciła mu się na szyję.

-Tęskniłam za tobą – Viola uśmiechnęła się.

-Tak – mruknął Leon pod nosem – Siadaj, musimy pogadać.

Usiedli na ławce.

-Co mi chciałeś powiedzieć – dopytywała dziewczyna.

-Przemyślałem to i… nie możemy do siebie wrócić.

-Dlaczego? – Violetta miała łzy w oczach.

-Ymmm… jakby ci to powiedzieć… uczucie z mojej strony już dawno wygasło…

Dziewczyna odbiegła z płaczem. Doszła do domu i od razu zamknęła się w swoim pokoju. Otworzyła pamiętnik i zaczęła pisać:

Dzisiaj spotkałam się z Leonem. Myślałam, że do siebie wrócimy i znów będziemy szczęśliwi…Ale chyba szczęście nie jest mi pisane…On twierdzi, że nie możemy być razem i, że już dawno przestał mnie kochać… Dawno czyli kiedy???

Violetta odłożyła zeszyt i zaczęła rozmyślać o Leonie. Zadawała sobie jedno pytanie ; Dlaczego? Dlaczego on ją zostawił? Przecież ona tak go kochała. A może tylko tak jej się wydawało…

~Leon~

Wiem, że Violetta przeze mnie cierpi, ale co miałem zrobić.

Wrócić do niej i udawać, że wszystko jest jak dawniej?

Ale nic nie jest jak dawniej! Ja nie kocham Violetty, kocham Lare.

Tak, Lare. Jest mechanikiem na motocrossie i przy okazji moją dziewczyną. Oczywiście Viola o tym nie wie, bo nie dała mi dojśc do słowa… No cóż, muszę z nią jutro porozmawiać. Zależy mi na niej i nie chcę żeby płakała.

----------------------------------------------------------------------------------------------
No więc jest pierwszy rozdział ;P Pewnie i tak nikt nie będzie tego czytał, ale cóż... Wiem, że jest strasznie krótki, następne postARAM si e pisac dłuższe.